بررسی نقش واسطه ای آلکسی تیمیا بر همبستگی بین سبک های دلبستگی و تاب آوری با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه ارومیه سال تحصیلی 92 - 1391

هدف از پژوهش حاضر بررسی الگوی ساختاری سبک های دلبستگی و تاب آوری با پیشرفت تحصیلی با نقش واسطه گری آلکسی تیمیا بود. بدین منظور نمونه ای شامل 470 نفر از دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه ارومیه در سال 1392 به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه آلکسی تیمیا ، سبک های دلبستگی و تاب آوری استفاده شد. به منظور تعیین روایی از روش تحلیل عامل تاییدی و جهت بررسی پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای spss-20 و lisrel استفاده گردید. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که: سبک دلبستگی اجتنابی (وابستگی) از طریق نقش واسطه ای آلکسی تیمیا اثر غیر مستقیم، منفی و معنا داری بر پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دارد. سبک دلبستگی ایمن (نزدیک بودن) از طریق نقش واسطه ای آلکسی تیمیا اثر غیر مستقیم، مثبت و معنا داری بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارد. سبک دلبستگی ناایمن (اضطرابی) از طریق نقش واسطه ای آلکسی تیمیا اثر غیر مستقیم منفی و معنا دار بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارد.آلکسی تیمیا اثر مستقیم، منفی و معنادار بر پیشرفت تحصیلی دارد. و همچنین تاب آوری از طریق نقش واسطه ای آلکسی تیمیا اثر غیر مستقیم، مثبت و معنا داری بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارد.